Czego boją się koty? Lęk separacyjny i objawy stresu

Śmiejemy się, gdy widzimy kota podskakującego ze strachu, kiedy coś go zaskoczy. Ale strachliwy, pełen lęku kot to żaden powód do żartów. Niepokój u kota może być poważnym problemem, zwłaszcza gdy nie jest leczony. Jeśli myślisz, że Twój kot może być zestresowany, przeczytaj ten artykuł, aby zrozumieć, co się z nim dzieje i jak mu pomóc.

Kocie lęki bez tajemnic

Koty odczuwają lęk, kiedy przewidują zagrożenie „o nieznanym lub wyobrażonym źródle, co wywołuje normalne reakcje organizmu powiązane ze strachem”, wyjaśnia portal PetMD. Inaczej mówiąc, lękliwy kot wydaje się być stale zestresowany i wystraszony bez wyraźnego powodu. Nie oznacza to jednak, że takiego powodu nie ma. Czasami potrzeba po prostu więcej czasu i uwagi, aby odkryć przyczynę.

Stres u kota może wynikać z wielu różnorodnych czynników. Niepokój Twojego pupila może być spowodowany bólem lub chorobą, ekspozycją na coś toksycznego lub chorobą zakaźną, która oddziałuje na układ nerwowy. Z psychologicznego punktu widzenia za taki stan rzeczy można winić traumatyczne doświadczenia, brak właściwej socjalizacji lub historię znęcania się nad zwierzęciem bądź zaniedbywania go. Starzejący się mózg może również wywoływać niepokój, szczególnie u starszych kotów doświadczających problemów z pamięcią lub demencji. Bóle stawów u kocich seniorów mogą także być źródłem zachowań lękowych, takich jak ukrywanie się lub załatwianie potrzeb fizjologicznych poza kuwetą. Innymi potencjalnymi przyczynami niepokoju u kotów mogą być nowe meble lub przemeblowanie pomieszczeń, nowy zwierzak lub dziecko w domu, a nawet nowy dom.

Jedną z najczęstszych form kociego lęku jest lęk separacyjny, w którym Twój kot staje się niespokojny i zestresowany, kiedy znikasz z pola widzenia lub zostawiasz go samego w domu. Według portalu PetMD zdarza się to szczególnie często u kotów, które w przeszłości zostały porzucone lub zmieniały właścicieli.

Koty mogą również cierpieć na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD), charakteryzujące się przesadnymi, powtarzającymi się zachowaniami. Przyczyny OCD u kotów nie są tak naprawdę znane i jako takie ogólnie charakteryzuje się je jako zaburzenie psychiczne, aczkolwiek czynnikiem wywołującym może być stres, twierdzi portal PetMD. Opiekunowie mogą nieświadomie wzmacniać zachowania obsesyjno-kompulsywne, próbując ukoić swojego pupila lub poświęcając mu uwagę, gdy ten przejawia niepożądane zachowania. Należy również zauważyć, że niektóre rasy są genetycznie predysponowane do określonych zachowań obsesyjno-kompulsywnych. Słyną z nich w szczególności koty syjamskie oraz inne rasy pochodzące z Azji.

Jak zatem sprawdzić, czy Twój kot cierpi na stany lękowe?

Wypatruj oznak

Lękliwość pupila dość łatwo zauważyć. Portal PetMD wskazuje następujące oznaki i objawy ogólnego niepokoju u kotów:

• Drżenie ciała
• Wycofanie i ukrywanie się
• Mniejsza aktywność
• Próby ucieczki
• Destruktywne lub agresywne zachowanie
• Biegunka
• Załatwianie potrzeb fizjologicznych poza kuwetą
• Rany i urazy wynikające z nadmiernej toalety

Inne objawy zdaniem portalu PetMD obejmują utratę lub zmniejszenie apetytu, utratę masy ciała, nadmierną wokalizację, senność i niepokój. OCD można rozpoznać po przesadnych, powtarzających się zachowaniach, takich jak jedzenie, ssanie lub gryzienie tkanin, obsesyjna pielęgnacja, uporczywe miauczenie lub krzyczenie oraz ciągłe poruszanie się. W przypadku lęku separacyjnego kot najczęściej czuje się dobrze, dopóki jesteś w pobliżu, ale może zacząć zachowywać się niespokojnie, kiedy stwierdzi, że chcesz wyjść.

Jak pomóc zestresowanemu kotu

Najważniejsze, co musisz wiedzieć, aby pomóc swojemu zdenerwowanemu kotu, to aby nigdy nie karać go ani nie strofować za niespokojne zachowanie. W przeciwnym razie tylko wzmocnisz negatywne skojarzenia i strach, co pogorszy problemy zamiast im zaradzić. Celem jest tutaj sprawienie, aby Twój mruczek czuł się bezpiecznie i swobodnie w swoim otoczeniu.

Kiedy zidentyfikujesz u kota zachowania lękowe, pierwszym krokiem jest umówienie się na wizytę u lekarza weterynarii, aby zdiagnozować lub wykluczyć wszelkie ukryte problemy zdrowotne lub toksyny, które mogą być przyczyną stresu Twojego pupila. Ponieważ koty mają tendencję do ukrywania bólu, odkrycie przyczyny może wymagać szeregu badań krwi i innych testów. Jeśli okaże się, że Twój kot cierpi z powodu bólu lub problemów zdrowotnych, leczenie wykrytego schorzenia może okazać się wystarczające, aby wyeliminować zachowania lękowe i pomóc pupilowi odzyskać spokój ducha.

Jeśli natomiast lekarz weterynarii wykluczy problem fizyczny jako przyczynę, może to oznaczać, że mamy do czynienia z problemem natury psychologicznej. W takim przypadku lekarz weterynarii powinien zaproponować odpowiednie leczenie.

Oprócz przepisania leków przeciwlękowych zapewniających kotu spokój, lekarz weterynarii może polecić trenera lub behawiorystę zwierzęcego, który pomoże Tobie i Twojemu pupilowi poprzez zastosowanie technik warunkowania i przeciwwarunkowania. Warunkowanie instrumentalne polega na rozpoznaniu czynników wywołujących strach w życiu kota i zobojętnienie go na te czynniki poprzez wielokrotne, bezpieczne narażenie albo usunięcie ich z otoczenia. Przeciwwarunkowanie jest podobną techniką, obejmującą szkolenie kota w celu zastąpienia negatywnego zachowania jego pozytywnym odpowiednikiem przy jednoczesnym wywoływaniu pozytywnych skojarzeń dotyczących nowego zachowania. Przykładowo, jeśli Twój kot jest niespokojny, gdy wyczuwa, że wychodzisz, zachęć go, aby się położył i nagradzaj smakołykami lub ulubioną zabawką. Po pewnym czasie zacznie kojarzyć Twoje wyjścia z nagrodą i przestanie to być dla niego problemem. Zasadniczym celem takiego treningu i warunkowania jest nauczenie kota, że jest bezpieczny i że może się zrelaksować.

Skutki braku leczenia

Nieleczony lęk nie zniknie sam z siebie, a z czasem może się nasilić, przy czym niepożądane zachowania staną się bardziej zauważalne. U kotów, podobnie jak u ludzi, chroniczny stres ma fizjologiczny wpływ na zdrowie. Jeśli stany lękowe utrzymują się, może dojść do osłabienia układu odpornościowego, przez co Twój pupil będzie bardziej podatny na zachorowanie, co z kolei znowu przyczynia się do stresu zwierzęcia. U kotów oprócz lęku może rozwinąć się również poważna depresja, prowadząc do dodatkowych problemów behawioralnych. Jak najszybsze zajęcie się lękami Twojego futrzastego przyjaciela leży nie tylko w jego najlepszym interesie, lecz także pozwala Ci cieszyć się spokojem w domowym zaciszu.

Jeśli uważasz, że Twój kot doświadcza stanów lękowych, głowa do góry. Odrobina miłości, cierpliwości i chęci udzielenia mu pomocy z reguły wystarczają, aby Twój pupil odzyskał pełnię sił i ponownie stał się zdrowym, radosnym kotem.